(συνεξάρτηση, εξαρτητικές σχέσεις, όρια)
Η θεραπεία αποσκοπεί στο να βοηθήσει το ζευγάρι να λύσει τυχόν διαπροσωπικές συγκρούσεις που υπάρχουν, να διευκρινίσει τι αποζητά ο καθένας από τον άλλο και να βελτιώσει τη μεταξύ τους επικοινωνία. Συχνά, ο κάθε σύντροφος αντιδρά προς τον άλλο με τον τρόπο που έχει μάθει να συμπεριφέρεται στις διαπροσωπικές του σχέσεις βάσει παλαιότερων εμπειριών.
Όμως αυτός ο τρόπος συμπεριφοράς ενίοτε δεν συνάδει με τη συμπεριφορά και τις ηθικές αξίες και φιλοσοφία που διέπει τον/τη σύντροφό του και αυτό κατά συνέπεια δημιουργεί ρήξη στη σχέση του ζευγαριού και προβλήματα επικοινωνίας.
Αυτά τα προβλήματα παίρνουν διάφορες μορφές κι έτσι μπορεί να εκφράζονται ως προβλήματα στη λεκτική τους επικοινωνία, στους στόχους τους για το μέλλον, στις φιλοδοξίες τους, στη σεξουαλική ζωή κ.α.
Στη θεραπεία ζεύγους, το ζευγάρι συναντιέται με τον ψυχοθεραπευτή, αφού συνήθως έχουν προηγηθεί κάποιες ατομικές συνεδρίες με τον καθένα ξεχωριστά, για όσο διάστημα κρίνεται απαραίτητο. Στόχος της θεραπείας είναι να παρέχει στο ζευγάρι ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον, όπου το κάθε μέλος θα νιώσει άνετα να μιλήσει ειλικρινά για τα προβλήματα που το απασχολούν, και, με τη βοήθεια και την καθοδήγηση του ψυχοθεραπευτή, να του δώσει τη δυνατότητα να εξερευνήσει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Μέσα από την ψυχοθεραπεία, μπορεί ο καθένας ξεχωριστά να αναγνωρίσει ενδεχόμενους λάθος χειρισμούς που έχει κάνει, να επαναπροσδιορίσει το ζευγάρι κοινούς στόχους που είναι αμοιβαία αποδεκτοί και σεβαστοί και να αποκτήσει στρατηγικές διαχείρισης των προβλημάτων, τις οποίες θα μπορεί να χρησιμοποιήσει στο μέλλον, όταν παρουσιαστεί κάποια δυσκολία και κριθεί απαραίτητο. Τα δύο μέρη μαθαίνουν τρόπους ώστε να διατηρούν την αυτονομία τους μέσα στη σχέση, να μη «χάνουν» τον εαυτό τους και την προσωπικότητά τους, ώστε να μη δημιουργούνται εξαρτητικές σχέσεις.