Αφήνοντας την οικογενειακή στέγη: μία ευκαιρία για ανασυγκρότηση και αλλαγή των γονέων

Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας δίνοντας τους όλα εκείνα τα εφόδια που θα τα βοηθήσουν να ζήσουν τη ζωή τους, όμως όταν έρχεται η στιγμή να φύγουν από το σπίτι, για σπουδές, για εργασία ή για να μείνουν με τον σύντροφο τους εμφανίζονται όλες μας οι ανασφάλειες και μια αίσθηση κενού στην ζωή μας. Πέρα από την αβεβαιότητα μας για το αν τρώνε, αν κοιμούνται αν προσέχουν τον εαυτό τους αναδεύονται ερωτήματα τύπου: “Τώρα τι κάνω;”, “Ποιός με χρειάζεται;”, “Ποιος πραγματικά είμαι;”, “Τι αξίζω;”

Πρώτα από όλα δείξτε εμπιστοσύνη στο παιδί σας και στηρίξτε τις επιλογές του. Το μεγαλώσατε σωστά, του δώσατε αξίες και το βοηθήσατε να αναπτύξει την κρίση του. Τώρα μπορεί να διαχειριστεί τον εαυτό του και την ζωή του. Έχει όλα τα απαραίτητα εφόδια για το δικό του ταξίδι ζωής.

Η απάντηση στο τώρα τι κάνω, είναι ξανά-συστήνομαι στο εαυτό μου. Βγάζω τα θέλω μου από το ντουλάπι και μιλάω μαζί τους. Μήπως ήθελα να σπουδάσω; Να μάθω ζωγραφική, μακιγιάζ ή πλέξιμο; Τώρα ήρθε η ώρα να γίνουν πράξη όλα εκείνα που λόγω έλλειψης χρόνου έμειναν ανεκπλήρωτες επιθυμίες.

Το ποιος με χρειάζεται απαντάται με το οι ίδιοι άνθρωποι που και πριν σας χρειαζόντουσαν στην ζωή τους. Όμως με έναν τρόπο διαφορετικό. Χρειάζονται να είστε καλά, χαρούμενοι, υγιείς. Δεν σας χρειάζονται για το μαγείρεμα ή το πλύσιμο, για την μεταφορά στο σχολείο ή τις δραστηριότητες, αλλά σας θέλουν συνεργάτη, ήρεμη δύναμη, υποστηρικτή ώστε να μπορούν να μοιραστούν μαζί σας, σκέψεις, όνειρα, ανησυχίες, επιτεύγματα.

Ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου συχνά συγχέεται με τις ενέργειες που κάνουμε στην καθημερινότητα μας. Επειδή δεν μαγειρεύουμε για τρεις, αυτό δε μας αφαιρεί το ρόλο της μητέρας, επειδή δεν πηγαίνουμε το παιδί στο φροντιστήριο δεν μας αφαιρεί τον ρόλο του πατέρα. Εξακολουθούμε και έχουμε τους ίδιους ρόλους μέσα από ένα άλλο πρίσμα, πιο ουσιαστικό και λιγότερο διαδικαστικό.

Ένας επιπλέον ρόλος που χρειάζεται ενδυνάμωση είναι ο ρόλος της γυναίκας ή του άντρα που είχε ατροφήσει από τον ρόλο της μαμάς ή του μπαμπά. Είναι μια νέα ευκαιρία επαναπροσδιορισμού της σχέσης του ζευγαριού.  Μην ξεχνάμε ότι πριν χρόνια ερωτευτήκαμε και νοιώσαμε έλξη για τον/την σύντροφο μας και επιλέξαμε να δημιουργήσουμε μαζί του/της μια σχέση ζωής. Ας τον/την ξανακοιτάξουμε στα μάτια και ας φέρουμε στο προσκήνιο αυτά τα χαρακτηριστικά που μας ένωσαν.

Το ότι αξίζετε πολλά είναι γεγονός. Ότι παίρνατε επιβράβευση μέσα από το ρόλο του γονέα και ζούσατε μέσα από τις επιτυχίες των παιδιών σας, δεν απαξιώνει την αξία σας, τώρα που το παιδί σας δεν ζει στο σπίτι μαζί σας. Γιατί? Διότι η αξία σας προέρχεται από την προσωπικότητα σας και όχι από το ρόλο σας. Αγκαλιάστε τον εαυτό σας και δώστε του χώρο και χρόνο να εκφραστεί. Ανανεώστε τα ενδιαφέροντα σας, ξανασυνδεθείτε με το κοινωνικό σας δίκτυο, και αναπτύξτε νέες ικανότητες.

Θυμηθείτε λίγο, τι θέλατε να κάνετε όταν εσείς ξεκινούσατε την ζωή σας και κάντε το τώρα που σας δίνετε μια δεύτερη ευκαιρία επανασύνδεσης με το εαυτό σας και την ζωή σας.

Το σίγουρο είναι ότι μπορείτε, το ζήτημα είναι, θέλετε?